• تاریخ هفت لنگ بختیاریها همان تاریخ قبل از مادها و مادها و هخامنشیان می باشد.

مردمانی خاص که در دوره قبل از مادها ( پیش از 2500 سال پیش ) می زیستند، مردمان خاصی بودند که از ویژگی ها و برتری در خصوصیاتی قرارداشتند و همچنین در قدرتمندی مردان بسیار قوی بودند با داشتن اندامی درشت و شانه هایی برجسته که همیشه در طول تاریخ کهن ایران لشکریان رزمی و جنگی را از آنان تشکیل می دادند.

پس از پراکندگی اقوام مختلف در دوران قبل از مادها و حملاتی که از طریق همسایگان و قومهای پراکنده و ضعیف و نیازمند برای تجاوز و غارت صورت می گرفت مانند حمله آشور در دوره مادها،

اولین تصمیم گیری قدرتمند اتحادیه ای از هفت قبیله بزرگ قومی ( بختیاری ) و قوی بوجود آمده که بر توانایی خود افزوده اند و به تدریج نشان دادند که در مقابل متجاوزگران همسایگان مقاومت های پیروزمندانه انجام دادند.

قبیله هایی مانند پارتاکن ها، مل مل ها ( که همان افراد چهار شانه قوی هفت لنگ زاگرس نشینان بودند ) آریازنت ها ( که نام نژاد آریایی برخود داشتند )، استروخات ها، بوس ها، بودین ها و مغ ها که در جاهای گوناگون مغ ها را روحانیون می گفتند. اینها قانون هفت لنگ را تشکیل دادند در حال حاضر از وضعیت دقیق تاریخی، خبر دقیقی در دست نیست ولی با پیگیری تحقیقات و کتابهای تاریخی که در سرزمین یونان موجود می باشداز اصل هخامنشی نام مادها ( بختیاریها ) باقی مانده است و می توان دریافت که همه زاگرس نشین بوده اند.

داستان هفت لنگ بختیاری در دوره هخامنشیان معنی واضحی به خود گرفت که هفت لنگ، ( لنگ ) یعنی لشکر، لشکر جنگیده، لشکری که نمی لنگد. معنی هفت پا هم می دهد، هفت پای قوی که در دوره قدیم قوم بختیاریها در جنگیدن دو واحد جنگی را بوجود آوردند.

چهار هنگ و هفت لنگ در اصل همه بختیاریها هفت لنگ بوده و همه مردمان قبل از دوره مادها و مادها را « بختیاران » می گفتند و در گویش زبان بختیاری به شانه های قوی و برجسته و درشت       « مل » می گفتند و از آنجا که مردان قوی با مل های برجسته ای بودند به آنان « مل ملی »می گفتند. پس همه بختیاریها هفت لنگ بودند و دارای مل های قوی نیز بوده اند.

هنوز در برخی از شهرهای ایران مردمان به خصوص زرتشتیان یزد کلمه مل را به معنای گردن های قوی و شانه های برجسته استفاده می کنند.

هفت لنگ بختیاریها مل مل ها از تبار قبل از مادها و دوره مادها تا زمان هخامنشیان ادامه داشت.کلمه هخامنشیان هم از شاخه هفت لنگ گرفته شده است.

هفت لنگ هخامنش یعنی خان منش انسانهایی بودند در طول تاریخ که کرامات و ارتباط های امواج روحی و خدایی داشتند « هخا » به معنی بالاترین خانها و « منشان » یعنی با منش بودن پس هخامنشیان یعنی بالاترین و بزرگترین خان های ایلیائیان یعنی خان همه ایلها، ایلخانی بختیاری هفت لنگ.

• پس بایدکلمه ململی بختیاری را جزء اولین شاخه هفت لنگ های بختیاری نامید.

• کلمه کوروش کلمه بختیاری بوده و نام فرزند او بردیا هم کلمه بختیاری آشنا نیز می باشد.

• بردیا به زبان بختیاری یعنی سنگ « آخر » یا سنگ شیر که بر مزار مردگان « شیر سنگی » می گذاشتند که « برد شیر » هم می گفتند که سنگ مزار هم گفته می شد و از آنجا که این سرزمین همیشه مورد تاخت و تاز دزدان غارتگر و همسایگان نیازمند بود نام بسیاری از شهرها را تغییر دارند مانند کلمه « پارس » که به فارس تغییر داده شد.